تاثیر نقاشی در هشت کتاب سهراب سپهری

درمیان شاعران توانای ایران ازنظردیدهنری ونگاه تصویری سهراب سپهری جایگاهی خاص وویژه دارد.اوشاعری است که شعرونقاشی رادرکنارهم تجربه کرده است.ازویژگی آثارهنری وی مرتبط بودن زبان شعرونقاشی است .وواژه هایی راکه درشعربه کارگرفته به نوعی باابزارنقاشی وحدت وهمبستگی دارد.بنابراین تصاویروواژگان شعری اوفضای یک تابلوی نقاشی رادرمقابل دیدگان مخاطب قرارمی دهد.اوهمانندشاعری چیره دست ،طبیعت رادراشعارخودبه تصویرمی کشدوخوبی هاوزشتی هارادرآن نشان می دهد. اوبه همان اندازه که برادبیات ،شعروکلام تسلط داشت ،درتصویرسازی وهنرنقاشی نیزمسلط بود.دلبستگی اوبه نقاشی وشعروتلفیق این دوباهم موجب شدکه هنرنقاشی درشعرش اثربگذارد.ودرنهایت به زبان نقاشی شعربگویدوبه شعریت درنقاشی دست یابد.به عبارتی دیگر،باهردواین ابزارهنری ،بارهنرمندانگی اش رابردوش کشیده است.این پژوهش بیان پیوستگی شعرونقاشی این هنرمنداست. همچنین در این رساله تلاش شده است ،تابا به کارگیری نظریه ی ماکس لوشر،در مجموعه ی هشت کتاب سهراب سپهری و مرتب کردن آن به ترتیب فراوانی با تحلیل روان شناسی رنگ و طبقه بندی زوجی در آن ،به خلاقیت های هنری سهراب نزدیک شویم.